Monday, March 18, 2013

Twee werk weken later



Uitzicht skybar met goed weer
Uitzicht skybar met slecht weer

Heeeee lieverdjes,

Het is nu dus twee hele werk weken later en het lijkt wel alsof ik hier al 39 jaar woon. OK dit is misschien ietwat overdreven, maar ik ben wel goed aan het wennen. Waar te beginnen met dit proberen beknopt te vertellen?

ARBEID it is... Stage bevalt me goed en ik hoef maar 5 dagen per week te werken ipv de verwachte 6 dagen. De eerste 2 maanden roteer ik tussen alle verschillende food and beverage outlets van het hotel (totaal 8) en de laatste 3 maanden werk ik in het nieuwe Europese restaurant dat dan net geopend is. Ik vind het een goede combinatie. Tot nu toe in 1 restaurant gewerkt, waar het soms totaal gekkenwerk is met 12918371 gasten en soms uren glazen en bestek poleren is. Ondertussen luister ik naar al het bahasa malay van al m'n collega's en proberen ze het me enthousiast aan te leren. Werken doen ze ook wel, maar alleen als het echt nodig is. Er is ook totaal geen drive om dingen eerder af te maken, want als je voor het eind van je 9,5 urige shift klaar bent met alles, ga je toch niet naar huis, want ja; je wilt natuurlijk wel je uren maken! Dan ga je bijvoorbeeld 2 uur zitten kletsen in het bahasa, natuurlijk! De eerste avond heb ik daar aan 'meegedaan', maar daarna ben ik hem gewoon gepeerd tot grootse verbazing van m'n collega's (wil ik geen uren maken dan??  vroegen ze zich af). Voor de rest wordt echt nul uitgelegd en moet ik dus m'n eigen weg vinden. Dat gaat best goed, maar vandaag heb ik voor het eerst gesproken met m'n stage begeleider en die was niet heel enthousiast over hoe het tot nu toe ging. Ik moet meer dingen vragen om er achter te komen hoe dingen werken en bezig zijn met mijn ontwikkeling, ipv alleen maar meewerken met m'n collega's en doen wat zij zeggen dat ik moet doen. Dus ga me er nu maar even in verdiepen hoe ik dat aan ga pakken, moet wel goed komen.

Met de stoere bartender Azlan
Collegaatjes in de kantine
In het restaurant

Even nasietje pakken na het werk!

SOCIAAL LEVEN heb ik ook nog naast m'n 50 urige werkweek, want Kuala Lumpur geeft me verrassend veel energy. M'n verjaardagnacht heb ik super leuk gevierd met allemaal Nederlandse stagaires na een toch beetje gekke verjaardag zonder al jullie lieve familie en vriendjes. Maar 's avonds kwam iedereen kwam bij ons appartement borrelen en daarna zijn we met zo'n 20 man naar een club gerold waar we lekker hebben ge-... ja, wat deden we eigenlijk? Gedanst, gepraat, gelalt, gegrapt? Het was in ieder geval errug gezellig. De andere vrije momenten nog een beetje in barretjes op skyscrapers rondgehangen, shopping malls bezocht, beauty treatments, gezwommen, uitgeweest, door parken gewandeld, verdwalen in Kuala Lumpur, marktjes bekijken and so on... Hopelijk ben ik binnenkort een weekend vrij zodat ik eens een weekend weg kan naar bijvoorbeeld Singapore.

Zwembad van bij het appartement
Park
Shoppingmal na shoppingmal na shoppingmal
Verjaardags fuifje 
Bowlen met sokken
Skybar
Onze mega woonkamer
NEGATIEF NIEUWS is dat mijn vriendinnetje Charlotte van d'r portemonnee is 'ge-tas-rold' toen ze ergens op mij stond te wachten met vers gepinde centjes daar in, zo uit d'r tas gehaald! Maar politie was zeer behulpzaam en we mochten zelf in de politie auto mee naar het bureau voor naïeve, blonde meisjes; de toeristen politie. Wat een adventure! Daarnaast mis ik jullie, lieve familie, vriendjes en lover, stiekem wel als ik even een moment van rust heb. Maar dat was het negatieve nieuws dan ook weer haha.

Lieverds, ik hoop ook dat het met jullie allemaal goed gaat! Berichtjes over jullie leven zijn altijd van harte welkom, want denk veel aan thuis.

Dikke kus, selemat tingal en ajoe!!

Tuesday, March 5, 2013

Kiekeboe!

Heeeee lieve thuisblijvers!

Om precies te zijn bevind ik mij op dit moment 144 uur in Kuala Lumpur, WOW! Ook wel het grote, bonkende hart van Maleisië genoemd door de gemiddelde Maleijer (zoals wij ze noemen). Jawel, je leest het goed! Daar staat zoals 'wij' ze noemen, niet zoals 'ik'. Vrienden maken blijkt hier namelijk een eitje via de Malaysian Dutch Business Council (MDBC). Deze organisatie bemoeit zich met alle Nederlandse stagiaires in dit land en brengt deze jongeren met elkaar in contact, truly amazing!

Maar laat ik bij het begin beginnen... Na een emotioneel afscheid en 12 uurtjes in de lucht, werd ik van het vliegveld opgehaald door een Nederlandse meid (ook van de MDBC). Deze vriendelijke jongedame heeft me meteen wegwijs gemaakt het met openbaar vervoer, woon mogelijkheden, telefoonkaarten en ga zo maar door. Ideaal, want zo zat ik op dag 1 al helemaal geïnstalleerd in m'n wolkenkrabber. Ik deel hier een appartement met 3 Nederlandse stagiaires en helaas was alleen nog de master bedroom beschikbaar, waar ik nu dus vrolijk in vertoef op de 21ste verdieping op 10 minuten lopen van mijn stage. Life is good!
Slaapkamer


Uitzicht slaapkamer


Om het allemaal nog makkelijker te maken, werd ik op avond 1 het nachtleven van KL ingesleept met nog 10 andere stagiaires die me ook meteen op dag 2 op sleeptouw namen. Waar heb ik me druk om gemaakt in Nederland? Alles wordt voor me geregeld! Dag 2 meteen op pad gegaan naar Melaka (stad aan de Zuid-Oost kust, bezet geweest door de Nederlanders in de 17de eeuw) waar we een hele dag hebben genoten van allerlei pracht en praal. Vond het zelf ook wel een beetje frappant om op dag 2 weer op zoek te gaan naar een plaats gelinkt aan m'n eigen roots, maar het beviel eigenlijk best goed. Ook voor dag 3 was er een flinke planning opgezet met een bezoek aan de Batu caves (indrukwekkende grot met indiers all over the place) en een klim in Templer Park naar een prachtige waterval. Aan uitstapjes tot nu toe geen tekort en dat is ook wat alle stagiaires hier doen op al hun vrije dagen, niet mis!





    Melaka, Batu Cave & Templer Park

Als klap op de vuurpijl waren mijn eerste en tweede werkdag ook geen straf; collega's lijken allemaal aardig en het Hilton heeft een relaxed introductie programma van 3 dagen inclusief goddelijke lunch en snacks en belangrijke security uitleg over hoe het er uit ziet als iemand zich heeft gesneden of als er iemand van het dak is gesprongen (absurd, maar het blijft Azië).

Toch moet ik, naast al deze super berichten, wel wennen aan het leven hier. Als ik te bloot over straat ga (onbedekte schouders), word ik door iedereen enorm aangestaard. Ook werd mijn huisgenoot op dag 1 voor m'n neus gerold (gelukkig de schoft nog kunnen pakken!), is het 35C, woon ik in de 'achterbuurt' van Maleisië en mis ik jullie lieve mensen thuis toch wel een beetje. Gek idee dat ik hier nog een half jaar wonen en werken voor de boeg heb, maar eerlijk is eerlijk; veel beter dan dit had ik het niet kunnen treffen!


Wannabe local aan het dineren

Ik hoop dat het jullie ook allemaal goed vergaat daar in het heerlijk rustige Nederland en hoop ook dat mijn volgende verhaal weer even blij wordt als deze haha. Love you long time!

Dikke kus, 
Emilie

Ps. Ik ben niet meer bereikbaar op mijn Nederlandse nummer, maar op +60126554607, nu even NIET via whats app!