Friday, July 12, 2013

The final countdown padadapaaaa!

Nog minder dan een maand voor ik me weer op Nederlandse bodem bevind en ik jullie in m'n armpjes kan sluiten, jippieeeee! De meeste Nederlanders van ons clubbie zijn inmiddels klaar met hun stage, maar ik zwoeg nog even door. Nu de motivatie voor m'n stage volledig gone is, is het even doorbijten, maar met de teller op nog 28 dagen is dat wel te doen.

Afgelopen maand hebben we een heerlijk weekje haze gehad die vanuit Sumatra is komen overwaaien. Van de ene op de andere dag leek het alsof er een dikke mist hing en deze stonk verschrikkelijk naar verbrand hout. Het advies; zo veel mogelijk binnen blijven en mondkapjes op als je naar buiten gaat. Ik ben dus zo min mogelijk vrijwillig buiten geweest, maar het mondkapjes advies vond ik weer een beetje over de top dus die heb ik achterwege gelaten. Na een week en een flinke regenbui was de haze verdwenen en was alles back to normal. Eigenlijk stelde het niet zo veel voor, maar toch hopelijk geen haze meer m'n laatste weken!

Hazardous KL

Inmiddels is m'n lieve vriendje weer naar Nederland vertrokken, maar we hebben onze mooie, deels samen doorgebrachte tijd hier nog goed kunnen afsluiten met een weekendje Penang. Hier was ik al eens geweest dus nu wist ik alle goede nog plekjes te vinden. Super relaxed en heerlijk gechilled!

Avondmaaltje

Lekker samen op stap

El Guesthouse

Penang

Hierna was het toch echt tijd voor afscheid en terug naar de harde realiteit van stage. Ik heb 2 weken meegedraaid met de banqueting en events afdeling van het hotel die 25% van de totale hotel revenue generen met maar 12 vast werknemers, wat een operatie! Super gaaf om hier mee te mogen werken en eindelijk kreeg ik de taak mensen aan te sturen i.p.v. zelf klote klusjes doen. Ik kreeg af en toe een groepje part timers onder m'n hoede en dan moesten we zelf een eventje uitvoeren, super leuk en leerzaam! Ik kwam er wel al snel achter dat het aansturen iets heel anders is dan het uitvoeren. Eerst vond ik het moeilijk om iemand te vragen iets te doen, zeker omdat ik net op deze afdeling kwam kijken, maar al gauw kwam ik er achter dat deze werknemers een taak willen krijgen en ze het fijn vinden om aangestuurd te worden. Hehe, wat een leerschool die stage! Omdat de events allemaal zo gigantisch zijn, verloren ze me af en toe wel een beetje uit het oog daar en zo ben ik af toe lekker een uurtje eerder naar huis gegaan, zonder dat 1 iemand me ook maar miste hihihi.

Na deze plezante weekjes ben ik nog een paar dagen naar het eiland Pangkor geweest met Charlotte, een vriendin die stage loopt in een ander Hilton in KL. Op en top vakantie gevierd!

Wilde toekans daaro

Geiten er ook bij

Prachtig Pangkor

Prachtig allemachtig

Hangjong avondjes op het strand

Another day, 
another cloudy sunset 

Friends 4 evz

Lekker scooter rijden

En dit was slechts 
de schade op 1 arm

Onze balkonmattie 

Lachen, gieren, brullen 
bij another sunset

Het geweldige resort

Nu nog 2 weken stage, dan 4 dagen vrij met een trip naar Borneo op de planning, nog 2 weken stage en dan FINITO. Na m'n laatste stage dag vertrek ik direct naar Nederland om nog een kamer en andere zaken te regelen voor het nieuwe studie jaar van start gaat. Gelukkig heb ik nu weer wat actie op stage, want na 3 maanden van renovations zijn de lobby lounge, een nieuw restaurant en twee nieuwe barretjes in het hotel heropend. Hier mag ik als vliegende keep overal een beetje helpen en de openingsfases van nieuwe ondernemingen zijn altijd interessant, dus dit is leuheuk. Nog even proberen te shinen deze laatste weken voor een (hopelijk) geweldige eindbeoordeling, een 8 of 9 van m'n company tutor voor mijn gigantische inzet zal toch wel leuk zijn.

Ik heb super veel zin om jullie allemaal weer te zien als ik terug ben, dus blijf waar je bent en bereid je voor op een bezoekje aan de Emilie. Ik hoop dat jullie allemaal genieten van het heerlijke weer daar en het jullie allemaal goed vergaat.

One Malay love!
Dikke kus!

Wednesday, June 12, 2013

Dames & heren, jongens & meisjes,

Welkom terug op deze geweldige blog. Na jullie een maand met rust te hebben gelaten, kom ik nu weer met een nieuw verhaal. Eigenlijk gaat alles hier z'n Maleise gangetje en is er niets speciaals aan de hand met uitzondering van de wekelijkse tripjes. Ik ben naar Sumatra en Bali gevlogen om daar een beetje met Mikel mee te backpacken.

Na een vlucht van een uurtje kwamen we aan in Medan, de hoofdstad van Sumatra. We hadden slechts 4 dagen om dit deel van Indonesie te verkennen en besloten daarom meteen door te reizen naar Bukit Lawang; 1 van de laatste plekken op aarde waar orang-oetangs in het wild leven. Een 2 daagse trekking door de jungle met prive gids resulteert in het zien van 2 moeder orang-oetangs met hun jonkies, het eten van zelf gevangen vissies, potjes kaarten met locals, starende moslims en zeer veel spierpijn. Starende moslims: op dag 2 voeren we terug in de rivier op grote banden met als eindpunt wederom Bukit Lawang dat op ons moment van aankomst overspoeld was door de local moslims die volledig geobsedeerd waren door mijn bikini. We hadden zeker een joelend publiek van 200 man, awkward! Geen rekening mee gehouden haha.

Back To Nature Guesthouse

Avondmaal bij elkaar vissen

Chilling

Jungle trekking met grote boom

Wilde orang-oetang moeder met baby

Coming closer

Na dit avontuur sprongen we de bus in naar het dorpje Berestagi, de gateway naar de Gunung Sibayak vulkaan. Na een iets minder comfortabel ritje (stoeltjes op indo formaat en 837489279 gaten in de weg verder) van 6u waarin we slechts 70km aflegden, bereikten wij onze bestemming. Met een buitentemperatuur van 20C, het koelste voor mij sinds 3 maanden, vrozen mijn tenen er aardig af. De volgende dag besloten we zonder gids naar de vulkaan krater te klauteren, want dit scheen wel te doen te zijn. Na een paar keer verkeerd klauteren, vonden we het pad naar de top en binnen 2u stonden we naast onze eerste krater. Wat een zwavelstank en gaaf uitzicht, simpelweg amazing.

Op weg naar de Gunung Sibayak vulkaan 

Gunung Sibayak

Gunung Sibayak

Hierna meteen de volgende bus in gerold naar Danau Toba; een vulkanisch meer. 's Ochtends de eerste ferry naar het eiland in het meer gepakt en daar heel de dag rondgetourd op een scootertje. Het is daar echt schitterend. De locals groeten ons allemaal en de kinderen renden zelfs gillend achter de scooter aan. Helaas moesten we de laatste ferry terugpakken (die we op 1 haar na hebben gehaald) om onze vlucht die nacht te halen, maar hier hadden we best een weekje willen vertoeven!

Danau Toba

Danau Toba

Mooi zwembad aan het meer

Traditionele 'birdhouses' waar de locals in wonen


Woeste wegen

 In deze 4 super drukke dagen heb ik de mooiste natuur gezien in heel mijn leven, wat is dit een prachtig land! Daarom meteen plannen gemaakt voor een dikke week Bali. Bij terugkomst echter wel een beetje ingestort van 3 maanden hard werken en elke vrije dag de hort op, maar na 3 dagen ganz niets doen in m'n veilige thuishaven was ik er weer klaar voor. Een week bij de poolside bar werken was de volgende stop en dit was wel een mooie uitdaging met 37C. Hoe die vaste werknemers het daar jaar in jaar uit volhouden is voor mij een raadsel. Voor mij was een goede ervaring voor 1 week.

Lekker zweetkoppie

Lam op de barbecue

The pool

Na dit weekje werken had ik 8 dagen vrij geregeld voor het Bali plan; maandag avond vertrokken en woensdag ochtend terug. Daar aangekomen, Mikel meteen opgezocht en eerst een dagje de beest uitgehangen in oh zo foute Kuta, zeer vergelijkbaar met Chersoa. De volgende dag zijn we van ons hotelletje verhuist naar het huis van een local die Mikel in de bus had ontmoet. Daar hebben we 3 nachten verbleven en dat was natuurlijk super! Dwi (de local) was zo enorm gastvrij, dat is voor ons onvoorstelbaar. Hij leende ons z'n scooter en huissleutel en vertelde ons hoe we overal naartoe konden komen. We hebben ons 3 dagen in het wilde verkeer gestort en hebben bijna elk hoekje van Bali bekeken, geweldig!

Sanur, Bali

Kamer bij Dwi

Koken

Onze vriend met z'n laughing budda baby


Daarna besloten we de boot te pakken naar de Gilli Islands om daar te genieten van de rust en reinheid van een klein eiland zonder gemotoriseerd verkeer. Gesnorkeld, strand gehangen en nog meer geluierd.

Sunset

Gili

Gili

Paard en wagen als vervoer

Snorkelmannetje onder de boot

Gili


Helemaal uitgerust terug thuis en klaar voor de laatste 2 maanden stage. Het glazen, bestek en borden poleren begin in helemaal zat te worden, maar ik merk wel dat het contact tussen m'n collega's en mij steeds beter wordt. Ik ga proberen aankomende 2 maanden op zo veel mogelijk verschillende plekken te werken om de boel een beetje interessant te houden, wish me luck!

Kinders, geniet van jullie beetje zomerse weer daar. Ik kan niet wachten jullie weer te zien!

Dikke kus


Monday, May 13, 2013

Hooooooi!

Inmiddels heb ik Maleisie grotendeels verkend en ben ik er eigenlijk wel klaar mee. Ik ga denk ik stoppen met mijn stage, want ik vind er gewoon helemaal niks meer aan... Dat is natuurlijk een geintje! Het gaat hier nog steeds hasssstikke lekker! Ik leef nog steeds van vrije dag naar vrije dag en kloot doordeweeks wat aan op stage. Ook dat laatste is weer een geintje. Interesseert het jullie wat ik allemaal schrijf? Ik doe m'n best er elke keer wat leuks van te maken, dus hoop dat dat zijn vruchten afwerpt! Vandaag de dag ben ik precies 2,5 maanden op stage; zo lang, maar toch ook zo kort... Cliche, maar het is niet anders. 

Anyways... 4 weken geleden met een groepje meiden heerlijk gerelaxed op Langkawi! Autootje gehuurd, rondgetuft, lekker fout gejetskiet, gefeest en 0 cultuur gesnoven, want die lijkt niet erg aanwezig op dit eiland. Ik zeg, snel weer zo'n weekend! Ik besef maar al te goed hoe geweldig het is dat ik hier op mijn vrije dagen dit soort enige dingen kan doen en probeer het er daarom ook zo veel mogelijk van te nemen. In Nederland worden dit soort tripjes toch lastig.


Oriental village

Hotelletje met hangplanten

Eventjes jullie jaloers maken!

Slurpen

Onze rag bak



Uitzicht vanaf het dak van ons appartement

De week na dit weekend heb ik vertoefd in de Roomservice outlet van het hotel. 560 kamers met 100% bezetting = gekkenhuis in de roomservice. Ik als een gek heen en weer gerend achter die kleine roomservice mannetjes aan, want voor 'security reasons' mocht ik niets alleen naar de kamers brengen. Wel nog m'n grootste fooi ooit binnen gehaald en daar moet mee gepronkt worden: 100 euro's.

Roomservice!

Van die 100 euro's heb ik meteen een busticket geboekt naar de plek waar mijn roots liggen: Singapore.  Moeders had me een e-mailtje gestuurd met alle must-sees in town en vervolgens ben ik solo de hele stad door gaan cruisen. De volgende dag ook nog naar Palau Ubin geweest (klein eilandje waar de fiets mij vervoerde) waar ik ternauwernood aan een stel wilde zwijnen ben ontkomen die besloten hadden mijn voertuig te omsingelen omdat er wat lege chipszakjes naast lagen. Natuurlijk ben ik op zoek geweest naar het huis waar wij de eerste 2 jaren van mijn leven hebben gesleten, maar door een verkeerd doorgegeven huisnummer weet ik nog steeds niet waar dat nou precies was, helaas pindakaas. Wel was het leuk om de straat en buurt te zien, nu heb ik er toch een beetje een idee van.

China town

Singapore river

Singapore dus


Ons oude straatje!

Pulau Ubin

Agressieve varkens

Bomen? Dit zijn bomen!

Hollander of wa?

Gave bomen

Na deze mooie dagen in rust en reinheid, want dat is Singapore vergeleken met KL, werd ik terug in het diepe gegooid in het Hilton; de opening van een nieuwe, Europees restaurant 'Graze'. In het diepe gegooid worden is eigenlijk niet de juiste term. De afgelopen 3 weken ben ik hier namelijk werkzaam en leer ik geen reet terwijl ik veel te veel tijd doorbreng in dat hotel door verschrikkelijke 'split-shifts' (werken van 12-3, pauze van 3-6 en dan weer werken van 6-12). Hier moet ik iets aan doen en ik ben al een week moed aan het verzamelen om hier iets aan te veranderen, maar tot nu toe elke keer gedacht 'het wordt vanzelf beter'. Mijn voornemen voor deze week: hier wat van zeggen tegen m'n manager en zorgen dat dit verandert. We'll see what happens...

Toch ben ik verre van ongelukkig, want ik heb een super leuke week gehad met Mikel hier! Het was natuurlijk super om elkaar weer te zien en ik had 4 dagen vrij. We hebben heerlijk in KL rondgehangen en zijn naar de mooiste bounty eilanden van Maleisie afgereisd; de Perhentian Islands. Het was allemaal even superbe.


Op 300M hoogte met Mr Hoogtevrees

Local feed

Huisje op Perhentians

Zamen zijn

Long Beach

Blauwe wateren

Lief hagedisje

Wederom is mijn conclusie positief; het gaat lekka. Alleen aan die stage die tussen de weekenden doorkomt even wat doen, maar volgens mij het is doel van deze stage deels het leren aanvaarden van dit soort frustraties. En zeker in Maleisie kom ik wat dit betreft, goed aan mijn trekken. Maar dit gaat goed komen! Over 3 maanden sta ik weer bij jullie op de stoep en mag ik weer heerlijk verder studeren. Tot snel lieverds! Dikke kus